Soms beland je in een situatie dat je jezelf mag omschrijven in een aantal woorden. Als je echt geluk hebt, is dat zelfs in een groep. Ik noem mezelf dan onder andere een introvert, want dat is één van de weinige dingen die ik duidelijk heb over mezelf. Vervolgens krijg ik dan meewarige blikken toegeworpen, want ja, het is wel lastig om zo’n afwijking te hebben. Que?!
Er bestaan dus veel misverstanden over de introverte medemens. Ze zijn verlegen en niet sociaal. Stil, saai en suf zeg maar. Nou, niksnie verlegen! Introverten willen best wat zeggen (liever niet over koetjes en kalfjes) en hébben ook zat te vermelden, maar dat gaat via een omweggetje. Ik wil zeker zijn dat het klopt wat ik zeg. Eerst alles overdenken en dan pas mijn zegje doen en niet al pratende tot inzichten komen. Vandaar de stiltes tijdens brainstormsessies en de “dat had ik moeten zeggen” achteraf. Zo werken de introverte hersens nu eenmaal en soms blokkeren ze ook nog helaas. Als ik overvallen wordt door onverwachte vragen, dan ga ik ratelen. Net zolang totdat ik met het zweet gutsend over mijn rug totaal in de knoop raak. Ik heb nu eenmaal voorbereidingstijd nodig.
Dat is één van de eigenschappen, maar het belangrijkste kenmerk is dat introverten hun energie halen uit het alleen zijn, terwijl de tegenhangers (extraverten) energie krijgen uit de omgang met andere mensen. Niet dat we niet van mensen houden – in tegendeel – alleen hebben we geregeld een oplaadmomentje nodig, alleen. Anders komt onze knorrige alter ego naar de oppervlakte en dat moet je niet willen. Nadat ik een hele dag sociaal ben geweest met mijn collega’s wil ik niets liever na deze (overigens plezierige) dag thuis zijn, bij voorkeur op de bank met boeken. Mijn ideale weekend bestaat uit samen zijn met mijn gezin (niet méér mensen), wandelen in de natuur en bezig zijn met één van mijn vele hobby’s. Ik ben wars van grootse feesten en – o gruwel – onverwacht bezoek.
Ik heb een hekel aan de telefoon, want dat kr3ng gaat altijd op een moment dat het niet uitkomt. Ik heb geregeld spijt van een afspraak, terwijl het op het moment van afspreken wel een goed idee leek. Op het werk valt het niet altijd mee, want hoe liefelijk een kantoortuin ook klinkt, het is een RAMP! Altijd rumoer, altijd onderbroken worden en iedereen kijkt je op de vingers. En dan het “P-woord”: je moet je meer Profileren (huiver, nee dank je, ik hoop dat mijn goede werk gewoon zichtbaar is zonder dat ik dat over de afdeling hoef te schreeuwen). Echt, ik doe het zoveel beter als je mij lekker mijn gang laat gaan.
Is het dan wel leuk om introvert te zijn?! Jazeker, het bevalt me prima, vooral nu ik het weet. Ik heb een rijk innerlijk leven, het is heerlijk om in mijn gedachten rond te zwerven. Ik hecht geen belang aan status en spullen, dus ik heb snel genoeg om gelukkig te zijn. Ik verveel me nooit, want er is nog zoveel om te leren en ontdekken.
Ja, ik kan vaak stil zijn, maar in mijn hoofd is het razend druk. Ja, ik kan heel goed alleen zijn, maar ik wil af en toe ook contact met de medemens, anders word ik depri. Ik heb niet veel kennissen, maar wel een paar echte vrienden. Ik ben niet goed in small talk, maar kom je bij een onderwerp waar mijn hart ligt, berg je dan maar. Ik weet veel van alles en anders vind ik het wel, maar geef me even de tijd. Ik ben niet verlegen, maar ik sta liever niet in de aandacht.
Stil? Misschien dan toch wel, maar niet omdat we niet durven, maar omdat we dat willen.
Dus als ik op de volgende Wat-heb-je-dit-weekend-gedaan?-vraag enthousiast antwoord: Helemaal niets! kijk me dan niet vertwijfeld aan, want dan heb ik een topweekend gehad.
Er valt inmiddels zat op internet te vinden over de introverte mens: Onze voorvechtster is Susan Cain die een boek geschreven heeft met de titel Stil – de kracht van introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen. Ze heeft ook een heerlijke TED talk hierover gehouden. Liesbeth Smit kan hilarisch schrijven over het introvert zijn. Haar boek Ik moet nog even kijken of ik kan – De stille revolutie van de introverte mens is een feest van herkenning. Ik kon bij elke bladzijde instemmend hummen en heul veul schateren. We hebben een lotgenoten website (want een clubje oprichten heeft toch geen zin): Introvert Dear. Er wordt daar ook stilgestaan bij de verschillende persoonlijkheidstypes binnen de introvertengroep (volgens de zogenaamde Myers-Briggs Type Indicator. INFP: that’s me!).
LEAVES JET - Van tekenen tot textiel, van tuinieren tot eenvoudigweg tevreden zijn. 