Er kwam geen nieuwe opdracht voor Illustration Friday voorbij, maar ik wilde toch een tekening kwijt. Fijn weekend allemaal!
Roodkapje en een klein schattig wolfje.
Auteur: Jet
Welkom op mijn blog. Samen met mijn man en onze twee kinderen woon ik ergens op de Veluwe. Ik heb veel liefhebberijen, waaronder tekenen, lezen, quilten, in de aarde wroeten en boswandelingen maken (vandaar de leaves). Ondertussen probeer ik mijn leven zo eenvoudig mogelijk te houden en mij te richten op wat werkelijk ertoe doet. Ik nodig je uit om een stukje met mij op te lopen…
Liefs, Jet
Het eerste oktoberweekend (en de dagen erna).
Autumn
The morns are meeker than they were,
The nuts are getting brown;
The berry’s cheek is plumper,
The rose is out of town.
The maple wears a gayer scarf,
The field a scarlet gown.
Lest I should be old-fashioned,
I’ll put a trinket on.
– Emily Dickinson –
Afgelopen vrijdag was het perfect weer om mijn “herfstschilderij” te voltooien. Ik ben er jaren geleden aan begonnen en ik had het al een beetje opgegeven. Ik heb nu toch de penselen opgepakt en mijn perfectionisme losgelaten. Gewoon even spelen met olieverf. Het was een goedkoop hobbypakketje uit een stuntwinkel, dus ik hoefde me niet schuldig te voelen over de kosten. Olieverf heeft in mijn ogen een zeer verheven en kunstzinnige reputatie, maar ik moet zeggen dat (toen ik mijn angst had losgelaten) ik het toch wel erg prettig vind om ermee te werken.
Nu de negatieve gedachten even loslaten dat er zoveel betere schilderijen zijn en zoveel betere, tja eigenlijk van alles, en gewoon genieten van het opgaan in het hele proces.
Hiervan word ik trouwens ook blij:
Gewoon het stappenplan gevolgd uit het boek: De magie van olieverf van Herdin Radtke. Echt, appeltje eitje (dat staat trouwens ook in het boek).
Oktober is altijd een rustmomentje tussen de opstartmaand september en de winterdrukte vanaf november. Ik geniet zo van deze maand. Ik heb ganzen zuidwaarts zien vliegen, roodborstjes in de tuin gespot, vliegenzwammen tijdens mijn pauzewandeling ontdekt en de winterjas is ook weer opgesnord, want buiten is het tintelfris.
De keuken heb ik inmiddels ook wat herfstig gemaakt. Met lampjes:
en een bessenkrans:
Laat het buiten maar regenen en waaien, wij hebben het prima in huis.
Illustration Friday: History
Het thema was History dus ik ben maar eens in mijn eigen archieven gedoken. In een verleden volgde ik een illustratiecursus en was de huiswerkopdracht een monotype te maken. Gewoon simpel met een plastic hoesje. Mijn inspiratie kwam uit een tijdschrift:
Ik was/ben er niet overdreven handig in, dus er is meer potlood dan verf te zien. Hier volgt resultaat nummer 1:
En dit is een feeërieke variatie:
Over de introvert.
Soms beland je in een situatie dat je jezelf mag omschrijven in een aantal woorden. Als je echt geluk hebt, is dat zelfs in een groep. Ik noem mezelf dan onder andere een introvert, want dat is één van de weinige dingen die ik duidelijk heb over mezelf. Vervolgens krijg ik dan meewarige blikken toegeworpen, want ja, het is wel lastig om zo’n afwijking te hebben. Que?!
Er bestaan dus veel misverstanden over de introverte medemens. Ze zijn verlegen en niet sociaal. Stil, saai en suf zeg maar. Nou, niksnie verlegen! Introverten willen best wat zeggen (liever niet over koetjes en kalfjes) en hébben ook zat te vermelden, maar dat gaat via een omweggetje. Ik wil zeker zijn dat het klopt wat ik zeg. Eerst alles overdenken en dan pas mijn zegje doen en niet al pratende tot inzichten komen. Vandaar de stiltes tijdens brainstormsessies en de “dat had ik moeten zeggen” achteraf. Zo werken de introverte hersens nu eenmaal en soms blokkeren ze ook nog helaas. Als ik overvallen wordt door onverwachte vragen, dan ga ik ratelen. Net zolang totdat ik met het zweet gutsend over mijn rug totaal in de knoop raak. Ik heb nu eenmaal voorbereidingstijd nodig.
Dat is één van de eigenschappen, maar het belangrijkste kenmerk is dat introverten hun energie halen uit het alleen zijn, terwijl de tegenhangers (extraverten) energie krijgen uit de omgang met andere mensen. Niet dat we niet van mensen houden – in tegendeel – alleen hebben we geregeld een oplaadmomentje nodig, alleen. Anders komt onze knorrige alter ego naar de oppervlakte en dat moet je niet willen. Nadat ik een hele dag sociaal ben geweest met mijn collega’s wil ik niets liever na deze (overigens plezierige) dag thuis zijn, bij voorkeur op de bank met boeken. Mijn ideale weekend bestaat uit samen zijn met mijn gezin (niet méér mensen), wandelen in de natuur en bezig zijn met één van mijn vele hobby’s. Ik ben wars van grootse feesten en – o gruwel – onverwacht bezoek.
Ik heb een hekel aan de telefoon, want dat kr3ng gaat altijd op een moment dat het niet uitkomt. Ik heb geregeld spijt van een afspraak, terwijl het op het moment van afspreken wel een goed idee leek. Op het werk valt het niet altijd mee, want hoe liefelijk een kantoortuin ook klinkt, het is een RAMP! Altijd rumoer, altijd onderbroken worden en iedereen kijkt je op de vingers. En dan het “P-woord”: je moet je meer Profileren (huiver, nee dank je, ik hoop dat mijn goede werk gewoon zichtbaar is zonder dat ik dat over de afdeling hoef te schreeuwen). Echt, ik doe het zoveel beter als je mij lekker mijn gang laat gaan.
Is het dan wel leuk om introvert te zijn?! Jazeker, het bevalt me prima, vooral nu ik het weet. Ik heb een rijk innerlijk leven, het is heerlijk om in mijn gedachten rond te zwerven. Ik hecht geen belang aan status en spullen, dus ik heb snel genoeg om gelukkig te zijn. Ik verveel me nooit, want er is nog zoveel om te leren en ontdekken.
Ja, ik kan vaak stil zijn, maar in mijn hoofd is het razend druk. Ja, ik kan heel goed alleen zijn, maar ik wil af en toe ook contact met de medemens, anders word ik depri. Ik heb niet veel kennissen, maar wel een paar echte vrienden. Ik ben niet goed in small talk, maar kom je bij een onderwerp waar mijn hart ligt, berg je dan maar. Ik weet veel van alles en anders vind ik het wel, maar geef me even de tijd. Ik ben niet verlegen, maar ik sta liever niet in de aandacht.
Stil? Misschien dan toch wel, maar niet omdat we niet durven, maar omdat we dat willen.
Dus als ik op de volgende Wat-heb-je-dit-weekend-gedaan?-vraag enthousiast antwoord: Helemaal niets! kijk me dan niet vertwijfeld aan, want dan heb ik een topweekend gehad.
Er valt inmiddels zat op internet te vinden over de introverte mens: Onze voorvechtster is Susan Cain die een boek geschreven heeft met de titel Stil – de kracht van introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen. Ze heeft ook een heerlijke TED talk hierover gehouden. Liesbeth Smit kan hilarisch schrijven over het introvert zijn. Haar boek Ik moet nog even kijken of ik kan – De stille revolutie van de introverte mens is een feest van herkenning. Ik kon bij elke bladzijde instemmend hummen en heul veul schateren. We hebben een lotgenoten website (want een clubje oprichten heeft toch geen zin): Introvert Dear. Er wordt daar ook stilgestaan bij de verschillende persoonlijkheidstypes binnen de introvertengroep (volgens de zogenaamde Myers-Briggs Type Indicator. INFP: that’s me!).
Bolderige luchten
Ik houd zo van dit weer: wind, jagende wolken, zon en regen wisselen elkaar af en je wordt verrast door een regenboog.
Vanmiddag hebben getoerd door de polder. Vooral nu de maïs eraf is, heb je prachtige weidse vergezichten.
We zijn heerlijk uitgewaaid. Het is fijn als een zaterdag als een vakantie voelt. Dat we hebben genoten van de natuur en het samen zijn. Meer is er niet nodig. Morgen belooft ook weer een winderige dag te worden, zo knus. Nu voor het eerst dit jaar de kachel aan, genieten hoor!
Zelf een avocado opkweken.
Het is weer tijd geworden om te tuinieren in de vensterbank. Wat erg leuk is om te doen, is zelf een plant op te kweken uit een avocadopit. Alles wat je nodig hebt – naast de pit uiteraard – is een glaasje water, satéprikkers en heel veel geduld. Zorg dat het kontje in het water blijft (altijd leuk om te zeggen onder ingewijden) en zet het op een warm plekje.
Illustration Friday: Dream
Hierbij mijn bijdrage voor Illustration Friday deze week. Het thema is Dream.
Riding high
Turns the shadow to silver
And the night winds with a sigh
Whisper soft across the hill
Shawn Colvin
Quilt in wording.
Eigenlijk wilde ik nog bloembollen poten, maar het was er het weer niet naar.
Dit weer was echter uitermate geschikt om verder te gaan met de quilt voor mijn dochter. Ik wil de Dresden Quilt maken uit het boek Material Obsession van Sarah Fielke en Kathy Doughty. Ruim een jaar geleden zag mijn zoldervloer er zo uit:
Nu, een jaar later, ben ik de laatste 4 blokken aan het appliceren. Hierna kan de quilt in elkaar gezet gaan worden.
Bomen
Nergens heb ik meer rust gevonden dan in bossen en boeken.
Thomas a Kempis
Bomen hebben iets magisch. Ze zijn troostend en rustgevend. Ze staan er tenslotte al eeuwen en zullen er ook nog wel tijdje zijn.
Ik houd ervan hoe het zonlicht gefilterd door de bladeren valt, hoe heerlijk dennen geuren en hoe de blaadjes ritselen door de wind.
Bomen vormen ook een uitdaging. Hoe graag ik een karakteristieke schets van een boom wil maken, het lukt me niet om het geduld op te brengen om al die details te verwerken.
Nu het herfst wordt, ga ik weer extra genieten van alle bomen.
Illustration Friday
Gisteren keek ik weer eens op Illustration Friday en zag dat de opdracht van deze week Cabin is. Ik kreeg een ideetje dat schilderen en quilten bij elkaar brengt en ik zat te trappelen op mijn werk. Eerst mijn werkdag afmaken, boodschappen doen, kinderen bij opa en oma ophalen, eten, opruimen, met zoonlief tekenen, koffie doen met de man, slingers ophangen voor mijn dochterlief die vandaag dan jarig is en toen kon ik eindelijk naar mijn atelier (de zolder dus).
Hier is trouwens mijn schrijfhoekje…
Het werd een verhitte bezigheid, want ik was een een beetje vergeten hoe een log cabin-block gemaakt moest worden en de naaimachine liep ook af en toe vast. Kijk me eens bezig zijn met rode koontjes…
Het pakte niet helemaal uit zoals ik in gedachten had (dat doet het zelden), maar ik heb plezier gehad. Wat maakt het uit, ik zend het in:
LEAVES JET - Van tekenen tot textiel, van tuinieren tot eenvoudigweg tevreden zijn. 